Depresja – jak ją leczyć?

Każdy z nas w ciągu swojego życia odczuł przygnębienie, smutek, lęk. Emocje te odczuwamy w różnych momentach naszego życia. Jednak są osoby, które odczuwają je dłużej niż kilka dni, a stan przygnębienia może trwać nawet tygodniami. Depresja nie jest jedynie stanem tymczasowym, lecz poważnym zaburzeniem zdrowia psychicznego. 
 
O epizodzie depresyjnym możemy mówić w momencie, gdy pacjent cierpi z powodu obniżonego nastroju, utraty zainteresowań czy odczuwania radości. Osoba cierpiąca na to zaburzenie odczuwa zmniejszenie energii, która prowadzi do o wiele szybszego odczuwania zmęczenia co skutkuje mniejszą aktywnością, ponieważ nawet najmniejszy wysiłek może stanowić wyzwanie. Jeśli zauważyliśmy, że my sami lub osoba z naszego otoczenia może cierpieć na depresję powinniśmy znaleźć odpowiedniego, których szybko możemy odnaleźć na takich stronach jak www.empatio.pl. Niestety nie jesteśmy w stanie stwierdzić jednego czynnika, który wywołuje depresję. Zazwyczaj jest ona rezultatem rożnych wydarzeń w życiu danej osoby czy predyspozycji przez, które dana osoba jest bardziej zagrożona doświadczeniem epizodu depresyjnego. Różne badania sugerują, że przyczynami mogą być trudne momenty w życiu takie jak dłuższy okres bezrobocia lub utrata pracy, toksyczne związki, odczuwanie przez długi czas osamotnienia lub izolacji, także odczuwanie ciągłego stresu może przyczynić się do powstania tego zaburzenia. Są znane przypadki kiedy wystarczy jedno wydarzenie w czyimś życiu po którym dana osoba doświadcza depresji, a inni cierpią na to zaburzenie po kombinacji różnych zdarzeń w ich życiu, które nie były dla nich łatwe. Możemy być zagrożeni depresją jeśli wcześniej już doświadczyliśmy ciężkich sytuacji lub mamy do tego pewne predyspozycje. Co możemy przez to rozumieć? Niektórzy z nas mogą być obciążeni genetycznie. Dzieje się tak, gdy w danej rodzinie wielu członków doświadczyło tego zaburzenia. Jednak fakt, że obydwoje rodziców było chorych nie jest równoznaczny z tym, że prędzej czy później my też będziemy się zmagać z depresją. Oprócz obciążenia genetycznego równie ważne jest to jakimi ludźmi jesteśmy, czyli utrwalone cechy osobowości. Do ujawnienia się choroby prowadzą także cechy nabyte w środowisku rodzinnym. Badania mówią, że ludzie bardziej pesymistyczni mają większą skłonność do odczuwania lęku, szybciej się stresują oraz mają większą skłonność do zaburzeń depresyjnych. W grupie ryzyka mieszczą się także ludzie, którzy mają niską samoocenę, są wrażliwi na krytykę lub nie radzą sobie z sytuacjami stresującymi. Depresja często współwystępuje wraz z innymi poważnymi chorobami. Osoby, które są chore fizycznie np. na raka, również doświadczają depresji, nie potrafią się odnaleźć w swojej sytuacji. Również osoby, które doświadczają chronicznego bólu czy osoby starsze znajdują się w grupie ryzyka zachorowania na zaburzenie depresyjne, ponieważ to właśnie one często cierpią na poważne choroby, mogą czuć się także osamotnione czy niepotrzebne. Zagrożone są też osoby uzależnione od alkoholu lub narkotyków. 

Z perspektywy biologicznej, depresja występuje w momencie, gdy zaburzone zostaje funkcjonowanie przekaźników synaptycznych takich jak serotonina oraz noradrenalina. Nie możemy jednak z góry zakładać, że zaburzenie równowagi w wytwarzaniu danych neuroprzekaźników powoduje depresję, ponieważ to jakie przebyliśmy choroby czy jakie substancje zażywaliśmy (narkotyki, alkohol, lekarstwa) mogą mieć także wpływ na to jak działa nasz organizm w regulacji naszego nastroju. Musimy pamiętać, że każdy z nas jest inny, więc przyczyny wystąpienia epizodu depresji mogą być bardzo różne. Wiele zależy od tego jak bardzo odporni jesteśmy na różne stresory. 

Warto wiedzieć, że są wyróżniane trzy typy epizodów depresyjnych, czyli: 

Epizod depresyjny łagodny

Epizod depresyjny umiarkowany

Epizod depresyjny ciężki
 
Po czym możemy poznać depresję?

Osoba cierpiąca na zaburzenia depresyjne jest ciągle smutna ma tzw. Nastrój depresyjny. Ciężko jest się jej skoncentrować na czymś, nie ma w sobie energii. Osoby dotknięte tą chorobą często mówią, że czują się niepotrzebne, mają niskie poczucie wartości, ani nie widzą dobrych perspektyw na przyszłość. Gdy mamy do czynienia z ciężką depresją mogą występować myśli samobójcze, także urojenia, omamy lub osłupienie depresyjne. Urojenia zazwyczaj mają charakter grzechów, ubóstwa, nieuchronnej klęski, popełnionych przestępstw i ponoszeniu odpowiedzialności za nie. Jeśli występują omamy słuchowe lub węchowe występują jako oszczercze lub oskarżające głosy, czują zapach zgnilizny czy rozkładającego się ciała. Natomiast duży spadek energii może prowadzić do osłupienia. Złe samopoczucie występuje najczęściej rano. Pojawiają się także zaburzenia snu. Osoba chora może budzić się nad ranem i nie być w stanie już zasnąć ponownie. Depresja może wystąpić raz lub być nawracająca, czyli okresowo powracają objawy choroby.

Jak więc walczyć z depresją?

Gdy zauważymy, że dzieje się coś niepokojącego z nami samymi lub z kimś z naszego otoczenia powinniśmy jak najszybciej udać się do specjalisty, których możemy łatwo odnaleźć przez wyszukiwarkę internetową na przykład na takich stronach jak www.sylwiakopka.pl. Najczęściej z depresją walczy się za pomocą farmakoterapii oraz psychoterapii. Przy jednoczesnym stosowaniu tych metod jest największa szansa na powrót do zdrowia psychicznego. Warto udać się do lekarza psychiatry, który dobierze nam odpowiednie leki. Mają one na celu zmniejszenie objawów. Warto wspomnieć, że efekt zażywania leków nie będzie widoczny od razu. Poprawa może zacząć się pojawiać dopiero po nawet 4 tygodniach zażywania regularnie przepisanej dawki leków. Do tego czasu może nie być poprawy, jednak nie powinniśmy rezygnować z farmakoterapii przez brak szybkiej poprawy. Razem z przyjmowaniem leków często zaleca się psychoterapię, która ma na celu odnalezienie przyczyny stanu pacjenta. Psychoterapeuta może także pomóc w powrocie do normalnego funkcjonowania sprzed choroby. Depresja jest chorobą mocno obciążającą pacjenta, dlatego nie warto czekać ze zgłoszeniem się do specjalisty, tylko zwrócić się po pomoc jak najszybciej po zauważeniu pierwszych symptomów.